از جمله معایب و نقاط ضعف سازه های بتنی، نفوذپذیری بالا و تخریب در برابر لرزه ها و ضربه ها و مواد خوردنده و اسید ها می باشد. باتوجه به اهمیت مسئله ایمن سازی و بهسازی سازه های بتنی یکی از دغدغه هایی که همواره از سوی متخصصین و کارفرمایان وجود داشته حل این امر و تقویت سازه های بتنی در این شرایط می باشد. در حال حاضر روش های محدودی برای مقابله با این شرایط شناخته شده است.
از جمله روش های مناسب برای تقویت و مقاوم سازی و محافظت سازه های ساختمانی و صنعتی مانند مخازن، تصفیه خانه ها و سازه های بتنی، پوشش های فایبرگلاس یا FRPمی باشد که به دلیل استحکام، ثبات ابعاد، دوام و مقاومت مطلوب در مقابل بارهای مختلف و مقاومت حرارتی و همچنین خصوصیات مطلوب شیمیایی و الکتریکی در سطحی وسیع درتقویت سازه ها بکار می رود.
از پوشش FRP عمدتاً بصورت نصب خارجی بر روی سطوح بتنی جهت ترمیم و تقویت سازه های بتنی استفاده می گردد. از این پوشش همچنین در بهسازی لرزه ای یا مقاوم سازی در برابر انفجار درسازه های بتنی و تقویت سازه های فولادی نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
پوشش FRP به دو صورت لمینت های سخت شده که توسط پرایمر و رزین مجزا به سطح بستر چسبانده می شوند و یا بصورت الیاف بافته شده خشک که در هنگام نصب با چسب مخصوص(رزین) اشباع می شوند استفاده می گردند.
درحالت دوم رزین بعنوان ماتریس بین الیاف کامپوزیت و همچنین عامل اتصال الیاف با سطح بستر عمل می نماید. کیفیت، یکپارچگی و عملکرد کلی سیستم های مقاوم سازی FRP تا حد زیادی بستگی به چسبندگی سیستم FRP به بستر زیرین (بتنی و …) دارد.
استحکام بخشی قطعات بتنی و سنگی همچون آبنماها، مستحکم‌سازی مخازن پی‌وی‌سی و پلی اتیلن و همچنین استحکام بخشیدن و مسلح نمودن پوشش های کف، دیوار و سقف در استخرها، مخازن و روف ها و تقویت اتصالات و محل تلاقی دیوارها و تقویت انواع سازه های سنگی و سیمانی و جلوگیری از آسیب دیدگی و بازشدن ترک ها از جمله موارد تقویت سازه در کاربرد فایبرگلاس می باشد.
در واقع فایبرگلاس، کامپوزیتی از الیاف شیشه با مواد پلیمری است که از پشم شیشه به عنوان ماده تقویت کننده و از مواد پلیمری به عنوان مواد زمینه استفاده می‌شود. قطعات فایبرگلاس حاوی یک نوع یا بیشتر از الیاف تقویت کننده بوده که توسط یک رزین احاطه می گردند. الیاف تقویتی نقش اصلی را در استحکام و مقاومت قطعات دارا می باشند که تعدادی از انواع آن شامل الیاف شیشه و الیاف کربن و غیره هستند که الیاف فوق الذکر خود دارای اشکال و انواع مختلفی می باشند.
متداولترین نوع مصرفی الیاف تقویت کننده در صنایع، الیاف شیشه ای هستند. به عبارت دیگر فایبرگلاس که به نام های (Glass Reinforced Plastic) یا (Glass Fiber Reinforced Plastic) هم شناخته شده است، یک (FRP (Fiber Reinforcement Plastic یعنی فیبرهای پلیمری تقویت شده با الیاف ساخته شده از یک ماتریس پلاستیکی تقویت شده بوسیله فیبرهای شیشه ای ریز و نازک می باشد که این ماتریس پلاستیکی می تواند شامل انواع رزین (اپوکسی ، پلی استر یا ونیل استر) باشد.