صنعت فایبرگلاس در ایران باز می گردد به قبل از انقلاب با ساخت قطعات محدود خودرو، ورقهای پوششی، قایقهای تفریحی کوچک و… که توسط افراد انگشت شمار انجام می شد.
تنها شرکت معتبر در آن زمان شرکت زامیاد بود که قالب درب موتور کامیون ولوو و متعلقات آن را از کشور سوئد وارد کرده و قطعات آن را تولید می کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع جنگ تحمیلی، این صنعت نیز با ساخت پل های شناور، قایقهای مختلف، قطعات موشک، مخازن خودروهای ضد شیمیائی و…. شکوفا گشت .با اتمام جنگ تحمیلی و راه اندازی صنایع کشور، دور جدیدی در فایبرگلاس با نامهای اختصاریFRP و GRP و…بوجود آمد.
فایبرگلاس در ساختمان:
از تاریخچه دقیق استفاده از فایبرگلاس به عنوان عایق رطوبتی توسط دیگر همکاران اطلاعی ندارم، اولین بار اینجانب در سال 1371، استخر و جکوزی یک ساختمان مسکونی واقع در خیابان کیهان زعفرانیه را ایزوله کردم، پس از آن با شدت گرفتن ساخت و ساز در شمال تهران و تمایل بیشتر سازندگان به ایجاد فضای سبز در طبقات و ساخت آب نما و باغچه های روی بام ،جکوزی و استخر، مخازن آب آشامیدنی، سقف پارکینگهای زیر سطح و….. کار ایزوله در ساختمان رونق گرفت و همواره سازندگان بیشتری متقاضی اجرای عایق فایبرگلاس در ساختمانهای خود شدند.
مزیت فایبر گلاس به عایقهای سنتی
می توان از فایبرگلاس برای جلو گیری از نفوذ آب استفاده کرد(در شهرهائی که سطح آبهای زیرزمینی بالاست فایبرگلاس کاملا جواب داده است)،
فایبرگلاس پس از سخت شدن، جسم جامد بوده و سرما و گرما تاثیری در آن ندارد،
فایبرگلاس مقاوم در مقابل ریشه درختان و گل و گیاه می باشد،
فایبر گلاس در مقابل فشارهای وارده بر ساختمان به خوبی مقاومت می کند،
فایبرگلاس در محیط های اسیدی و قلیائی مقاوم است،
برای عایق کاری مخازن آب آشامیدنی که معمولاً زیر ساختمان از جنس بتون ساخته می شود بهترین عایق فایبرگلاس با فرمول سازگار با مواد غذائی می باشد، بالاترین مزیت فایبرگلاس مخازن آب زیر زمینی جلو گیری از نفوذ آبهای آلوده به داخل مخزن می باشد.